Zdarza się, że dziecko samo wybiera osobę, której zwierza się ze swoich problemów. Oznacza to, że darzy ją zaufaniem i wierzy, że może liczyć na jej wsparcie.
Jeżeli profesjonalista sam inicjuje rozmowę z dzieckiem, ważne jest, aby na wstępie zadbał przede wszystkim o zdobycie jego zaufania.
Rozmowa z dzieckiem na temat doznanej przez nie przemocy jest trudna zarówno dla profesjonalisty, jak i dla dziecka. Uświadomienie sobie własnych trudności oraz trudności dziecka ułatwia skuteczną pomoc.
Trudności w rozmowie na temat przemocy
Dziecko
- Uczucie lęku o przyszłość własną i członków rodziny
- Chęć chronienia sprawcy oraz trwałości rodziny
- Lęk, że sprawca spełni swe groźby, gdy dziecko zacznie mówić
- Miłość do sprawcy
- Brak znajomości odpowiedniego słownictwa
- Brak wiary w możliwość zmiany swojej sytuacji
Profesjonalista
- Negatywne emocje: lęk, złość, bezradność
- Obawa przed dodatkowym skrzywdzeniem dziecka podczas rozmowy
- Obawa przed mieszaniem się w „nie swoje sprawy”, ściągnięciem na siebie gniewu sprawcy
- Brak znajomości odpowiedniego słownictwa, np. by rozmawiać o wykorzystaniu seksualnym
- Brak wiedzy na temat możliwości pomocy oraz procedur postępowania
- Poczucie osamotnienia, braku wsparcia ze strony innych profesjonalistów
Organizacja rozmowy z dzieckiem
- Miejsce rozmowy powinno być miejscem neutralnym, możliwie cichym i bezpiecznym. Warto przygotować dodatkowe materiały: papier, kredki, maskotki. Lepiej, jeśli osoba prowadząca rozmowę nie siedzi za biurkiem, które oddziela ją od dziecka.
- Należy zadbać o odpowiednią ilość czasu na rozmowę. Ten czas powinien być zarezerwowany wyłącznie dla dziecka.
- Dziecko będzie czuło się lepiej i pewniej, gdy samo wybierze miejsce, w którym chce usiąść, oraz jeśli będzie miało koło siebie chusteczki i coś do picia.
- Przed rozmową z dzieckiem warto przemyśleć jej cel i zaplanować przebieg.
- Taki plan ułatwia rozmowę, chociaż jej przebieg powinien zależeć od stopnia otwartości i zachowania dziecka.
- Warto, aby dziecko podczas rozmowy usłyszało, że: nie jest winne temu, co się stało, nie ponosi również winy za to, że nie powiedziało od razu o tym, co mu się przydarzyło, inne dzieci mają podobne doświadczenia i nie ono jedyne ma taki problem, bardzo dobrze, iż komukolwiek o tym powiedziało, otrzyma pomoc.
- Celem rozmowy z dzieckiem jest nie tylko zebranie informacji o trudnych dla niego wydarzeniach, ale również udzielenie mu wsparcia.